Czułem się dumny z mojego znaleziska, ale też i zakłopotanie. Co teraz
zrobimy? Co jeśli żyje jeszcze kilka gatunków (groźniejszych gatunków)
tych gadów? Czeka nas zagłada. Gdyby chciały już dawno by nas zjadły.
-Co teraz zrobimy? – Zapytałem alfę.
- Nie wiem. Nigdy nie miałam do czynienia z prehistorycznymi gadami.
- Przypomniało mi się coś. Fantasma! Ona przecież potrafi się zmieniać w
„potwory”. Może zmieni się w dinozaura i zawrze pokój między wilkami a
nimi! – Mówiłem z coraz większą werwą.
- Dobry pomysł! A teraz biegnij po nią!
Nie dość mi było to na łapę. Już zerwałem umowę między mną a słodkim
lenistwem. Ach… wrócić do jaskini i położyć się spać! Tak! Luksus! Takie
myślenie dodało mi motywacji i biegłem coraz szybciej. W końcu
zobaczyłem wilczycę.
<Fantasma?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz