Od Fantasmy C.D. Celii

- Pochodzę z kraju zwanego Atarią. To niesamowte miejsce. Są tam smoki gryfy i feniksy. Wilki żyją w jednej wielkiej watasze choć są także jakieś pomniejsze wataszki. Dumą tego kraju jest wielka biblioteka. U wilków popularne stały się drzewa genealogiczne a oni je wszystkie pozbierali. Jest tam miliony legend ksiąg z historią i zaklęciami. Są niesamowicie precyzyjni. Nic nie umknie ich uwadze. Jeżeli ktokolwiek kiedykolwiek z twojej rodziny otarł się o historię Atarii możesz być pewna że znajdziesz tam całe swoje drzewo genealogiczne.
- Niesamowite.
- Mamy tam wzniesienie Adsepu. Są tam latające wyspy! To cudowny kraj.
- Więc czemu go opuściłaś?
- Zdarzył się wypadek który pozbawił mnie serca do tego miejsca.
- Rozumiem. Pokazałabyś mi swój kraj?
- Niezbyt. Dawno tam nie byłam a po za tym obiecałam sobie że tam nie wrócę.
- Co się stało? Tylko nie opowiadaj pierddół że rodzice nazwali cię Fantasma i innch takich oczywistych rzeczy.
- Oni nie nazwali mnie Fantasma.
- Jak to?
- Po wypadku pogrążyłam się w rozpaczy. Przyjaciele wylruszyli się. Wtedy nie byłam już sobą. Wędrowałam po kraju i straszyłam wilki. Porywałam szczenięta i dopuszczałam się różnych zbrodni. Fantasma to jeden z przydomków które dostałam. Znaczy on ,, upiór ". Swojego prawdziwego imienia prawie nie pamiętam. Brzmi obco. Przez wiele lat nikt go nie używał aż i ja o nim zapomniałam.
- Jakie miałaś inne przydomki.
- Nie znam wszystkich. Różnie na mnie mówiono. Np. Nightmare , Fantasma , Ta Która Zakrada Się Nocą, Bezimienna , Moonlight i wiele innych.
- A twoje prawdziwe imię?
- Nazywałam się Calipso. Ale ona a Fantasma to dwa inne wilki. Więc zwracaj się do mnie per Fantasma. A teraz ty.
- co ja?
- opowiedz o sobie. No bo wiesz. To dość coekawe. No bo który ojciec daje córeczce taki prezent? Nie jesteś przecież mojego pokroju.

( Celia ? )