Od Daraha "Ja to wiem..."

Dziś wstałem dość wcześnie jak na siebie. Z samego rana, poszedłem nazbierać róż. Udałem się nad Mistic River. Ostatnio było ich tam mnóstwo. Tym razem także. Zerwałem spory bukiet i udałem się na polanę miłości. Na środku, ułożyłem wielkie serce. Wróciłem do swojej jaskini. Chwyciłem małe czarne pudełeczko. Rzecz której pilnowałem jak oka w głowie. Otworzyłem. Był w nim. Wisiorek. Serduszko z czerwonym rubinem. Po otwarciu ukazuje się napis „ Forever”. Chwyciłem pudełeczko i wyszedłem przed jaskinię

- Katherine ! – zawołałem swoją dajmonkę, a ta jak zawsze runęła mi przed nos

- Tak ?

- Idź, do Louiego. Powiedz, żeby przyszedł na polanę miłości i schował się za drzewami. Powiedz, że wie o co chodzi. Potem idź po Kasumi i przyprowadź ją na polanę. Będę czekał. Nic jej nie mów, Tylko ją przyprowadź. – odparłem

Tygrysica odbiegła i więcej jej nie widziałem. Pobiegłem na polanę i usiadłem w sercu. Po chwili przyszła Katherine z Kasumi. Wilczyca podeszła do mnie. Zza drzew usłyszałem melodie. Na Louiego zawsze mogę liczyc..

- Witam – uśmiechnąłem się.

Wadera usiadła obok mnie. Dobrze wiedziała o co chodzi, nie musiałem jej mówić. Spojrzałem w jej oczy. Jak zawsze wesołe, tajemnicze i cudowne. Położyliśmy się na plecach. Kas położyła głowę na mojej piersi. Spojrzeliśmy sobie w oczy. Nie musieliśmy używać słów, wystarczały spojrzenia. Kasumi to ta jedyna. Ja to wiem, ja to czuję. Nie wiem co bym zrobił gdybym jej nie spotkał. Nie wiem co bym zrobił gdybym ją stracił. Przycisnąłem ją łapą do siebie, jak gdyby miała  zaraz zniknąć, jakby zaraz miała się rozpaść, jakbym miał ją stracić w tym momencie. Dotknęliśmy się nosami. Kas uśmiechnęła się tak, jak lubię najbardziej… Ta tajemniczość w jej spojrzeniu. To w jaki sposób, się uśmiechała. Nie wiem jak ona to robi… Ale zawsze jak jest obok mnie odczuwam bardzo przyjemne uczucie ( Proszę, bez głupich skojarzeń xD)

(Kasumi ? )