Od Daraha C.D. od Kasumi - "Nadzieja zawsze umiera ostatnia"

- Wracam, na zawsze w postaci wilka.
- Dobrze – odpowiedziała bogini
Coś tam wybełkotała. Było wielkie BUM i wszystko jak gdyby nigdy nic. Żyłem. Czułem do Kasumi, to co zawsze. Między gałęziami usłyszałem ciche przekleństwa i szelesty. Damon. Zaśmiałem się.
- Żebyś ty wiedział, jak ja się cieszę, że żyjesz – powiedziała Kasumi
- A wataha, wie o tym co się stało ?
- A skąd mam wiedzieć ?
- Ja chyba pójdę się trochę przespać. – ziewnąłem – Do zobaczenia

~~~~~~~~~~~~~~~~Następnego dnia, około południa~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Siedziałem pod wilkiem dębem w Magick Forest. Myślałem. Myślałem o Kasumi. Musze coś zrobić. Nie będę tego dusił. Zrobię to. Podniosłem się i ruszyłem w stronę jaskini Kasumi. Podszedłem do wejścia. Wadera była w jaskini. Wziąłem się w garść. Zacząłem:

Zacząłem i wszedłem do jaskini. Kasumi spojrzała na mnie, zdziwiona. Stałem naprzeciw niej. Patrzyliśmy sobie w oczy. Gdy zacząłem refren, czy jak to tam się nazywa, z oka spłynęła jej łza. Ta piosenka, to sama prawda. Przy jaskini pojawiło się kilka wilków.
- Możesz mnie nie nawiedzić nie wiem jak. Choćby nie wiem co się stało, ja będę ci kochał. Nikt i nic tego nie zmieni.


< Kasumi? >