Od Daraha C.D Samanthy

Owym kimś kto na mnie wpadł okazała się Samantha. Nerwowo wyskubywała „rzepy”, liście i inne elementy leśnego poszycia.

- Gdzieś ty wpadła, że tak wyglądasz ?

- Nigdzie.

- Na pewno. Co się goniło ?

- Puma – odparła cały czas czyszcząc się.

- Że co ? Uciekałaś przed pumą ? Było trzeba się do niej obrócić, warknąć i walnąć łapą. Już by się więcej nie pokazała.

- łatwo mówić. A to co ? – skinęła na moją łapę.

- Nie udana zagrywka przy pojedynku.

- Hehe. – zaśmiała się, a potem zaburczało jej w brzuchu.

- Puma ci obiad ukradła ?

- A żebyś wiedział. – powiedziała na co ja ukryłem śmiech – No co ? Wściekła była !

- Przed pumami się nie ucieka, pumy się je ! Wiesz jakie są smaczne ?

- Nie, nie wiem.

- A chcesz się dowiedzieć ?

- Niby jak ?

- W mojej spiżarni znajdziesz wszystko.

- No to spoko.

Udaliśmy się do mojej jaskini. Ja kuśtykając, a Samantha szła powolnym krokiem. Po drodze zaczęło kropić. Gdy dotarliśmy do jaskini, kompletnie lało.

- No to klops. – mruknęła Samantha

Ja udałem się do spiżarni, w poszukiwaniu mięsa Pumy. Było jeszcze sporo. Wyjąłem dwa duże kawałki, a jeden podałem waderze.

(Samantha ? )