Od Arduina C.D. od Deynary - "Zioła i popiół"

Patrzyłem przerażony jak Deynara pada na ziemię pod silnym ciosem. Rzuciłem się na wilka, który był sprawcą tej katastrofy. Był o wiele mniejszy ode mnie. Stanąłem nad Deynarą odganiając od niej nieprzyjaciół. Uśmiechnąłem się pod nosem.
"Taka góra mięśni powali każdego" - mówił mój nauczyciel.
W obecnej sytuacji okazało się, że chyba miał rację.
"No, chyba, że atakuje cię gość jeszcze większy od ciebie" - pomyślałem kwaśno wspominając nierówne starcie między mną a Gorgrogiem.
Wokół mnie zrobiło się pusto. Wszystkie wilki albo leżały nieżywe, albo uciekły. Nagle usłyszałem odgłos kroków. Im bliżej ten ktoś był tym ziemia coraz bardziej się trzęsła. Pozostałe przy życiu wrogie wilki zawyły tryumfalnie. Zarządzono odwrót. Tylko ja zostałem próbując obudzić Deynarę. Popatrzyłem przerażony w stronę skąd dochodziły kroki.
Łamiąc drzewa z wielkim rykiem na pole bitwy wybiegła...olbrzymia bestia:

Razem z nią przybiegło jeszcze około 50 wilków. Besta ryknęła. Niebo zaszło się chmurami tak, że było prawie czarno. Nagle nie wiadomo skąd zaczęło przybywać mgły. Zrobiło mi się niedobrze. Straciłem przytomność.

< Deynara? Co dalej? >